Oratie 2016
Naar de poëtica van de ander. De waarde van vrijwilligers in de palliatieve zorg.
Rede in verkorte vorm uitgesproken ter gelegenheid van de aanvaarding van het ambt van bijzonder hoogleraar Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg aan de Universiteit voor Humanistiek, op donderdag 16 juni, 2016.
Wat is de toegevoegde waarde van vrijwilligers in de palliatieve zorg? In welke termen zijn de opbrengsten van hun bijdrage het beste te begrijpen?
De palliatieve zorg ontwikkelt zich snel, en transparantie over resultaten is nodig om mee te tellen als partij in dit complexe veld. Tegelijkertijd is duidelijk dat vrijwilligers geen professionals zijn, en dit ook niet moeten worden. Er zijn dus nieuwe begrippen nodig om te verwoorden wat zij kunnen betekenen. De uitdaging daarbij is om het relationele karakter van die bijdrage te erkennen én recht te doen aan de levensfase van cliënten.
Zou een nieuwe invulling van het begrip waardigheid – cruciaal voor patiënten – misschien mogelijkheden bieden om de waarde van vrijwilligers rondom het levenseinde opnieuw te doordenken?
Deze oratie start met een narratieve casus om vervolgens in drie luiken verder te denken over opbrengsten van vrijwilligers. Luik 1 vat de ‘state of the art’ uit internationale publicaties samen. Luik 2 biedt filosofische kennis over calculerend en poëtisch denken. Luik 3 vertaalt dit naar het verder verkennen van waardigheid als centraal begrip waar vrijwilligers aan bijdragen met hun inzet aan bijdragen.